Σε αντίθεση με την κολπική μαρμαρυγή, οι υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες είναι απόλυτα ρυθμικές. Χαρακτηρίζονται επίσης από απότομη έναρξη και αιφνίδια διακοπή (σαν να ανοίγει και να κλείνει ένας διακόπτης). Πλην του αισθήματος παλμών, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν ανάλογα με την συχνότητα της ταχυκαρδίας (από 150 έως 250 σφύξεις το λεπτό) ζάλη, λιποθυμία (συγκοπή) και προκάρδιο άλγος (εάν συνυπάρχει στεφανιαία νόσος). Κατά βάση η πρόγνωση των ασθενών με υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες (πλην αυτών με εμφανή δεμάτια τύπου WPW) είναι άριστη και η αντιμετώπισή τους στοχεύει στην βελτίωση της ποιότητας ζωής, κυρίως επειδή αφορούν σε νέα άτομα χωρίς άλλα καρδιακά νοσήματα.

Κομβική ταχυκαρδία επανεισόδου

Το εργοστάσιο πραραγωγής ηλεκτρικών ερεθισμάτων στην καρδιά βρίσκεται στο φλεβόκομβο. Τα ερεθίσματα αφού εκπολώσουν τους κόλπους μεταφέρονται διαμέσου του κολποκοιλιακού κόμβου στις κοιλίες. Σε 1 από τα 6 άτομα, ο κολποκοιλιακός κόμβος μπορεί να περιλαμβάνει δύο οδούς αγωγής των ερεθισμάτων από τους κόλπους στις κοιλίες, μία βραδεία και μία ταχεία οδό.

Σε κανονικές συνθήκες, τα ερεθίσματα διέρχονται από τους κόλπους προς τις κοιλίες διαμέσου της ταχείας οδού. Σε ειδικές περιπτώσεις, στους ασθενείς με 2 οδούς μπορεί να δημιουργηθεί βραχυκύκλωμα μεταξύ των δύο αυτών οδών με αποτέλεσμα την εμφάνιση της κομβικής ταχυκαρδίας επανεισόδου, της συχνότερης ρυθμικής  υπερκοιλιακής ταχυκαρδίας. Η έναρξη της ταχυκαρδίας είναι απότομη με καρδιακές συχνότητες συχνά ιδιαίτερα υψηλές (170-220 σφύξεις ανά λεπτό).

Ο τερματισμός (ανάταξη) της ταχυκαρδίας, εάν δεν επέλθει αυτόματα, μπορεί να επιτευχθεί με βαγοτονικούς χειρισμούς (δοκιμασία Valsalva, μάλαξη καρωτιδικού κόλπου) και εφόσον αυτοί αποτύχουν με χρήση φαρμακευτικών μέσων ή/και ηλεκτρικά (ηλεκτρική ανάταξη).

Η αποφυγή νέων επεισοδίων επιτυγχάνεται είτε με χορήγηση χρονίως φαρμακευτικής αγωγής (β-αποκλειστών, αναστολέων διαύλων ασβεστίου, αντιαρρυθμικών κατηγορίας ΙC) είτε πιο αποτελεσματικά μέσω κατάλυσης.

Κολποκοιλιακή ταχυκαρδία επανεισόδου

Σε ορισμένους ανθρώπους, υπάρχει εκ γενετής μια επιπρόσθετη του κολποκοιλιακού κόμβου επικοινωνία των κόλπων με τις κοιλίες, λόγω ατελούς ίνωσης των κολποκοιλιακών δακτυλίων. Οι παραμένουσες μυϊκές συνδέσεις ονομάζονται παραπληρωματικά δεμάτια. Όταν το δεμάτιο μπορεί να άγει τα ερεθίσματα από τους κόλπους προς τις κοιλίες, μπορεί να είναι εμφανές στο ηλεκτροκαρδιογράφημα, ενώ όταν άγει μόνο από τις κοιλίες προς τους κόλπους αναφερόμαστε στα αποκεκρυμμένα δεμάτια. Οι ασθενείς με εμφανές δεμάτιο και επεισόδια ταχυκαρδίων πάσχουν από το σύνδρομο WPW (Wolff-Parkinson-White).

Η κολποκοιλιακή ταχυκαρδία επανεισόδου επισυμβαίνει όταν δημιουργηθεί βραχυκύκλωμα μεταξύ του δεματίου και του κολποκοιλιακού κόμβου. Ιδιαίτερη αναφορά χρήζει η περίπτωση εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής σε ασθενείς με εμφανή δεμάτια, όπου ενέχεται κίνδυνος αιφνιδίου θανάτου λόγω πολύ γρήγορης μεταφοράς ηλεκτρικών ερεθισμάτων διαμέσου του δεματίου από τους κόλπους προς τις κοιλίες.

Όταν ένα δεμάτιο είναι συμπτωματικό, εμφανές ή αποκεκρυμμένο, πρώτη επιλογή θεραπείας είναι η κατάλυση.

Ένα αποκεκρυμμένο δεμάτιο, που ανευρίσκεται τυχαία (το οποίο μπορεί να συμβεί μόνο κατά τη διάρκεια ηλεκτροφυσιολογικής μελέτης που διενεργείται για άλλο λόγο) δεν χρήζει θεραπείας.

Όταν ένα εμφανές δεμάτιο (WPW) είναι ασυμπτωματικό, διαστρωματώνουμε τον κίνδυνο του ασθενούς για αιφνίδιο καρδιακό θάνατο (ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος όσο το δεμάτιο είναι πιο ταχύ στην αγωγή του). Η διαστρωμάτωση αυτή επιτυγχάνεται με δοκιμασία κόπωσης, Holter ρυθμού και τελικά ηλεκτροφυσιολογική μελέτη. Σε άτομα υψηλού κινδύνου ενδείκνυται η επέμβαση κατάλυσης (ablation) και ο καυτηριασμός του παραπληρωματικού δεματίου παρά την απουσία συμπτωμάτων με στόχο την αποφυγή ενδεχόμενης εμφάνισης αιφνιδίου καρδιακού θανάτου.

Κολπική ταχυκαρδία

Η κολπική ταχυκαρδία προέρχεται από μία ή περισσότερες εστίες στους κόλπους και εμφανίζεται σε ασθενείς με υποκείμενη καρδιοπάθεια (προηγούμενο καρδιακό χειρουργείο, συγγενή καρδιοπάθεια), ή με εξωκαρδιακή διαταραχή (θυρεοειδοπάθεια). Εντούτοις, κολπική ταχυκαρδία παρουσιάζεται ενίοτε και σε υγιή άτομα, χωρίς συνυπάρχουσες παθήσεις.