Στόχος της κατάλυσης
Στόχος είναι η κατάλυση ενός πλεονάζοντος ηλεκτρικού μονοπατιού το οποίο συνδέει τους κόλπους με τις κοιλίες της βραδείας οδού. Το πλεονάζον δεύτερο αυτό μονοπάτι ονομάζεται βραδεία οδός όταν ανευρίσκεται στον κολποκοιλιακό κόμβο. Αυτό συμβαίνει σε 1 στους 6 περίπου ανθρώπους και αποτελεί το υπόστρωμα της ταχυκαρδίας επανεισόδου στον κολποκοιλιακό κόμβο, της συχνότερης υπερκοιλιακής ταχυκαρδίας (80-90%).
Όταν το πλεονάζον μονοπάτι εντοπίζεται στις κολποκοιλιακές συνδέσεις της τριγλώχινας και μιτροειδούς βαλβίδας ονομάζεται παραπληρωματικό δεμάτιο. Όταν το παραπληρωματικό δεμάτιο προκαλεί αλλαγές στο ηλεκτροκαρδιογράφημα ηρεμίας ονομάζεται εμφανές, ειδάλλως αναφερόμαστε σε αποκεκρυμμένο παραπληρωματικό δεμάτιο).
Η πλειοψηφία των ατόμων με παραπληρωματικό δεμάτιο είναι ασυμπτωματικοί. Σύνδρομο WPW (Wolff–Parkinson–White) παρουσιάζουν οι ασθενείς που έχουν παραπληρωματικό δεμάτιο και επεισόδια ταχυκαρδιών επανεισόδου. Σε σπάνιες περιπτώσεις (1 στις χίλιες), ασθενείς με εμφανές παραπληρωματικό δεμάτιο μπορεί να παρουσιάζουν αιφνίδιο καρδιακό θάνατο.
Περιγραφή της κατάλυσης
Η εξέταση γίνεται στο ηλεκτροφυσιολογικό εργαστήριο με τον ασθενή σε ύπτια θέση. Μετά από κατάλληλη προετοιμασία των μηροβουβωνικών πτυχών (άνω τμήμα της εσωτερικής επιφάνειας των μηρών), η περιοχή αποστειρώνεται και καλύπτεται. Μετά από τοπική αναισθησία στην περιοχή αλλά και χορήγηση ενδοφλεβίως αναλγητικών και κατασταλτικών φαρμάκων σε επιφάνεια περίπου 2 τετραγωνικών εκατοστών, τοποθετούνται εισαγωγείς καθετήρων (θηκάρια, συνήθως 3) διαμέσου των οποίων ειδικοί λεπτοί καθετήρες προωθούνται στην καρδιά. Η μετακίνηση των καθετήρων και η τοποθέτησή τους σε ειδικά σημεία στην καρδιά είναι ανώδυνη και πραγματοποιείται με ελάχιστη χρήση ακτινοσκόπησης αρχικά και στη συνέχεια πλοηγούνται με τη χρήση συστήματος ηλεκτροανατομικής χαρτογράφησης.
Επόμενο στάδιο είναι η διενέργεια ηλεκτροφυσιολογικού ελέγχου με στόχο την πρόκληση της ταχυκαρδίας και την επιβεβαίωση της διάγνωσης και του μηχανισμού της ταχυκαρδίας.
Στην περίπτωση της ταχυκαρδίας επανεισόδου στον κολποκοιλιακό κόμβο, εντοπίζουμε με εξαιρετική ακρίβεια την βραδεία οδό και την ανατομική σχέση της με την κανονική ταχεία οδό. Την καυτηριάζουμε και με την οριστική εξάλειψή της επιτυγχάνουμε οριστική θεραπεία των ταχυκαρδιών σε ποσοστό >95%. Αντίστοιχα η ανεπιθύμητη βλάβη της κανονικής ταχείας οδού και η εμφύτευση βηματοδότη εξαλείφεται (1 στις 1000 περιπτώσεις)
Αντίστοιχα στην περίπτωση του συνδρόμου WPW καταλύεται το παραπληρωματικό δεμάτιο με τη χρήση των πλέον ισχυρών καθετήρων κατάλυσης οι οποίοι πλοηγούνται μέσω του συστήματος ηλεκτροανατομικής χαρτογράφησης.
Η οριστική θεραπεία του συνδρόμου υπερβαίνει επίσης το 95% και οι επιπλοκές είναι ιδιαίτερα σπάνιες (εμφύτευση βηματοδότη σε 1 στις 1000 περιπτώσεις)
Ποια είναι η διάρκεια της επέμβασης κατάλυσης;
Οι επεμβάσεις κατάλυσης της βραδείας οδού διαρκούν περίπου 1 με 2 ώρες ενώ στις περιπτώσεις κατάλυσης των παραπληρωματικών δεματιών η διάρκεια κυμαίνεται από 1 έως 3 ώρες.
Τι αντιλαμβάνεται ο ασθενής στη διάρκεια της επέμβασης;
Ο ασθενής λαμβάνει καταστολή (μέθη) και αναλγησία από την αρχή της επέμβασης. Η κατάλυση της βραδείας οδού δεν είναι γενικά αντιληπτή ενώ σε περιπτώσεις παραπληρωματικών δεματίων χορηγείται επιπλέον αναλγησία και καταστολή κατά την χορήγηση των καυτηριασμών. Σε περιπτώσεις εφήβων ασθενών προτιμάται συχνά η γενική αναισθησία. Σε κάθε περίπτωση η επέμβαση είναι απολύτως ανεκτή και συχνά αναφέρεται πλήρης αμνησία αυτής.
Πότε κινητοποιείται ο ασθενής μετά την επέμβαση;
Μετά την ολοκλήρωση της επέμβασης αφαιρούνται οι καθετήρες και τα θηκάρια, ασκείται πίεση για λίγα λεπτά στα σημεία παρακέντησης στους μηρούς και στη συνέχεια τοποθετείται πιεστική περίδεση. Συχνά έχει παρακεντηθεί μόνο ο δεξιός μηρός και ο ασθενής σιτίζεται μετά 2 με 3 ώρες και κινητοποιείται μετά 6 με 8 ώρες.
Ποιες είναι οι οδηγίες μετά την επέμβαση;
Μετά από επιτυχή επέμβαση κατάλυσης, οι ασθενείς εξέρχονται την επόμενη ημέρα και εφόσον το επιθυμούν μπορούν να εργαστούν την μεθεπόμενη. Συνιστάται η διακοπή της αντιαρρυθμικής αγωγής και χορηγείται μικρή δόση ασπιρίνης για 1 μήνα.